Το φαράγγι της Ρόζας βρίσκεται στο Δήμο Χερσονήσου, στις δυτικές πλαγιές του όρους Δίκτη, μετά το Αβδού. Ξεκινά νοτιοανατολικά του χωριού Γωνιές από υψόμετρο 300μ και καταλήγει στο χωριό Κερά, σε υψόμετρο 670 μέτρων. To συνολικό μήκος του φαραγγιού είναι 2.750μ. Αποτελεί παρακλάδι του φαραγγιού της Αμπέλου και είναι μια σχετικά εύκολη διαδρομή με λίγα δύσκολα σημεία. Η κλίση της κοίτης του φαραγγιού να είναι αρκετά μεγάλη και ως εκ τούτου χαρακτηρίζεται ορειβατική διαδρομή. Ο χρόνος που απαιτείται για την ανάβαση είναι περίπου 2 ώρες.

Υπάρχει ένα καλά διαμορφωμένο μονοπάτι για πεζοπορία στα πρανή, που σε αρκετά σημεία έχει ξύλινα υποστυλώματα για τους πεζοπόρους. Όπως τα περισσότερα φαράγγια της Κρήτης έτσι και το φαράγγι της Ρόζας δεν έχει νερό, εκτός από κάποιες περιόδους του χρόνου, όπως την άνοιξη όταν λειώνει το χιόνι και τον χειμώνα μετά από βροχοπτώσεις.

Το φαράγγι έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα, η ξεχωριστή ομορφιά του, σύμφωνα με τους γεωλόγους, οφείλεται στα τοιχώματα του που έχουν σχηματιστεί μέσα στη θάλασσα σε βάθος μεγαλύτερο των 4.000μ., πριν από 150 εκατομμύρια χρόνια. Εντυπωσιάζουν οι γεωλογικοί σχηματισμοί με τα μεγάλα κάθετα βράχια από οξείδια του σιδήρου στο χρώμα της σκουριάς που αποτελούνται από πλακώδεις ασβεστόλιθους, με έντονες πτυχώσεις με χαρακτηριστικά τα καστανοκόκκινα χρώματα τους που οφείλονται στο φυλλίτη, ένα πέτρωμα συγγενικό με το σχιστόλιθο. Τα οξείδια αυτά δίνουν ροζ χρώμα στους βράχους του φαραγγιού και το πιθανότερο είναι αυτός να είναι ο λόγος του ονόματός του.

Σ’ αυτό το φαράγγι φυτρώνουν πάνω από 120 είδη φυτών, κυρίως φυτά των γκρεμνών ενώ στην περιοχή του βρίσκει καταφύγιο πλήθος πτηνών. Στις κάθετες άγριες πλαγιές του φαραγγιού φωλιάζουν γύπες, γεράκια αλλά και λαγοί και πέρδικες. Η πλούσια βιοποικιλότητα του φαραγγιού αποτελείται από πρίνους, αζίλακες, σφεντάμια, τρεμιθιές (κράταιγος) και λιόπρινα. Η κοίτη είναι κατάφυτη από πικροδάφνες, ενώ αφθονούν τα αρωματικά βότανα όπως τα φασκόμηλα, οι θρούμπες, τα θυμάρια και η ρίγανη.

Η διαδρομή είναι εντυπωσιακή καθώς το μονοπάτι σε κάποιο σημείο αφήνει την κοίτη του ποταμού και σκαρφαλώνει φιδίσια σε μια πάρα πολύ ανηφορική πλαγιά. Στα πολύ επικίνδυνα σημεία προστατεύεται από ξύλινα κιγκλιδώματα. Λίγο πριν από την έξοδο στα κάθετα βράχια υπάρχει ένα πολύ στενό χαρακτηριστικό και επικίνδυνο πέρασμα, το οποίο σχεδόν κρέμεται στον γκρεμό.

Στο τέλος της απότομης ανάβασης υπάρχει ένα ξύλινο κιόσκι στο οποίο οι επισκέπτες ξεκουράζονται και παράλληλα μπορούν να θαυμάσουν το μεγαλείο της φύσης και την υπέροχη θέα. Ακολουθεί κατηφορική πορεία πάνω στο παλιό μονοπάτι όπου υπάρχουν κρυμμένα μέσα στην βλάστηση τα απομεινάρια από το παλιό λιθόστρωτο μονοπάτι που οδηγούσε προς το οροπέδιο Λασιθίου από την εποχή των Μινωιτών. Η πορεία χαρακτηρίζεται πάρα πολύ εντυπωσιακή και ενδιαφέρουσα, από τους πεπειραμένους ορειβάτες έως τους αρχάριους του είδους ή ακόμα και τους απλούς επισκέπτες που θα έχουν την τύχη να βρεθούν εκεί.

Για εξοικειωμένους ορειβάτες προτείνεται η διαδρομή που ξεκινά από τις Γωνιές, διασχίζει το φαράγγι της Ρόζας και από χωματόδρομο προσεγγίζει την Παναγία Κερά ή «Καρδιώτισσα». Στη συνέχεια, υπάρχει η δυνατότητα συνέχισης της διαδρομής μέχρι το χωριό Κράσι με τον ιστορικό πλάτανο, από χωματόδρομο. Η διαδρομή υπάρχει αναρτημένη στον ιστότοπο wikiloc.

Δεν υπάρχουν διαθέσιμες τρισδιάστατες προβολές στους Χάρτες της Google για τη περιοχή.