Το χωριό Κόξαρη βρίσκεται 23 χλμ. νοτιοανατολικά της πόλης του Ηρακλείου και μόλις 5 χλμ. από την θάλασσα και το χωριό Γούβες, στην ενδοχώρα του Δήμου Χερσονήσου. Είναι κτισμένο στην καταπράσινη κοιλάδα του ποταμού Καρκανιά σε υψόμετρο 180 μ. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Αναφέρεται στην επαρχία Πεδιάδος το 1577 από το Fr. Barozzi, το 1583 από τον Καστροφύλακα σαν Coxari, το 1630 από το Βασιλικάτα, στην τουρκική απογραφή του 1671 σαν Koksari, με 42 χαράτσα. Το χωριό Κόξαρη ήταν φέουδο της οικογένειας Grego και δόθηκε μέρος από αυτό ως προίκα στην Έλλενα Γρέγκον, που παντρεύτηκε το 1618 τον ποιητή του “Φορτουνάτο” Μάρκο Αντώνιο Φώσκολο. Το όνομα του οικισμού προέρχεται από το βυζαντινό επίθετο Κόξαρης. Η Κόξαρη ανήκε στο Λατινικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης.

Το καταπράσινο τοπίο στο χωριό με τους ελαιώνες, τις πορτοκαλιές και τις δεσπολιές εναλλάσσεται με το άγριο και επιβλητικό τοπίο που ορίζουν τα νερά του ποταμού, ανάμεσα σε πλατάνια, καρυδιές, φασκομηλιές και πρίνους. Στο χωριό Κόξαρη υπάρχει ένα όμορφο και μικρό σε διάρκεια μονοπάτι, που ξεκινάει μέσα από τα γραφικά σοκάκια του χωριού και φτάνει με νότια κατεύθυνση, στην πηγή Μέσα Βρύση που είναι πολύ πλούσια σε νερό. Η Μέσα Βρύση και το νερό της έδινε και συνεχίζει να τροφοδοτεί με νερό την κοιλάδα της Κόξαρης και σε όλη την διαδρομή του το μονοπάτι ακολουθεί το νερό. Οι καλλιέργειες του χωριού και τα περβόλια ποτίζονται από το νερό της πηγής. Στην διαδρομή υπάρχουν στέρνες συγκέντρωσης νερού για τα περβόλια αλλά και ένας παλιός νερόμυλος για το άλεσμα των σιτηρών.

Νοτιοανατολικά του οικισμού ο επισκέπτης δεν πρέπει να παραλείψει να επισκεφθεί τον ναό του Αγίου Κηρύκου και Ιουλίττας. Είναι ένας μονόχωρος κεμαροσκεπής ναός κτισμένος πάνω σε λόφο με υπέροχη θέα και πρόκειται για κτίσμα του 1860. Κοντά στην Κόξαρη βρίσκεται και η Μονή της Κερα- Ελεούσας. Η μονή ιδρύθηκε το 1606 στα ερείπια παλαιότερου ναού και αποτελεί μετόχι της μονής Αγκαράθου. Πρόκειται για ένα ενετικό μοναστήρι που είχε φρουριακό χαρακτήρα, καθώς στην αυλή που αναπτύσσονται τα κτίρια υπάρχουν πολεμίστρες και μικρά ανοίγματα. Έχει κτιστεί πάνω σε ύψωμα και σε τρία διαφορετικά επίπεδα λόγω της μορφολογίας του εδάφους.

Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες μια σειρά εκδηλώσεων και εορτασμών λαμβάνουν χώρα στο χωριό αλλά αυτή που ξεχωρίζει είναι η γιορτή του Αγίου Κηρύκου και Ιουλίττας. Η εκκλησία εορτάζει στις 15 Ιουλίου κάθε χρόνο, όπου στη συνέχεια ακολουθεί μια επίδειξη της παραδοσιακής τεχνικής αρτοποιίας από τις γυναίκες του χωριού. Επισκέπτες και ντόπιοι γεύονται τα διάφορα ψωμιά και γλυκά που τους προσφέρονται και η βραδιά κλείνει με κρητικό γλέντι με παραδοσιακά πιάτα, ποτό, μουσική και χορό.