Το Καινούργιο Χωριό είναι ένα γραφικό, παραδοσιακό χωριό του Δήμου Χερσονήσου. Η απόστασή του από το Ηράκλειο είναι 18,5 χιλιόμετρα και μόλις 4.8 χλμ. από το παραθαλάσσιο χωριό Γούρνες, κτισμένο σε υψόμετρο 220 μ. Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η αμπελοκαλλιέργεια, η ελαιοκομία και η κτηνοτροφία.

Το χωριό που σε αντίθεση με το όνομά του, είναι ένας πολύ παλιός οικισμός, πιθανότατα της Β’ Βυζαντινής περιόδου (961-1204).Παρουσιάζει ενδιαφέρον για την ιστορία του, την αρχιτεκτονική των σπιτιών του και τη λαογραφία του.

Το πρώτο επίσημο στοιχείο που υπάρχει και αναφέρεται στο χωριό είναι ένα ενετικό έγγραφο του 1271 (13ος αιώνας), το οποίο καταγράφει το χωριό με το σημερινό του όνομα casali novo από τότε ( δηλαδή Καινούριο Χωριό). Από το έγγραφο αυτό ενδιαφέρον στοιχείο είναι αυτό που αναφέρει, ότι ένας Καινουριοχωρίτης προπούλησε 40 μίστατα (δοχείο και μέτρο χωρητικότητας υγρών) καλού, καθαρού κρασιού από τα αμπέλια του σε ένα κάτοικο του Χάνδακα, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι το χωριό έβγαζε καλό κρασί από τότε.

Στα χρόνια της ενετοκρατίας (1204-1669) το Καινούριο Χωριό ήταν έδρα φεουδάρχη. Το όνομα της οικογένειας των φεουδαρχών ήταν Foscolo. Σήμερα σώζεται η οχυρωματική κατοικία – πύργος που ανήκε στον Ανδρέα Φώσκολο. Ο Πύργος του Φώσκολου όπως και η εκκλησία της Αγίας Αναστασίας που είναι κτισμένη στα σπλάχνα ενός τεράστιου βράχου και μαζί με το φαράγγι της Αγίας Αναστασίας, αποτελούν αξιόλογα σημεία επίσκεψης.

Στο χωριό διασώζεται ένα πολύ καλά διατηρημένο συγκρότημα Ενετικών πατητηριών. Επίσης στο χωριό βρίσκεται ένα Μουσείο Οίνου, δωρεά του Ιωάννη Παπαδάκη, όπου στο υπόγειο λειτουργεί σαν κελάρι που φυλάσσονται βαρέλια με πολλά διαφορετικά είδη κρασιού αλλά και οι εγκαταστάσεις παραγωγής κρασιού που διασώζονται από την Ενετική εποχή. Ακόμη στο Μουσείο Οίνου υπάρχει επισκέψιμος, μικρός εκθεσιακός χώρος που φιλοξενεί υφαντά και είναι στημένος ο παραδοσιακός αργαλειός.

Ο επισκέπτης λίγα μέτρα μετά την είσοδο του χωριού θα συναντήσει δύο μικρές πλατείες, τη «Φουνάρα» και τη «Λίμνη». Στη «Φουνάρα», το Πάσχα οι κάτοικοι του χωριού ανάβουν φουνάρα για να κάψουν το ομοίωμα του προδότη Ιούδα και από εκεί προέρχεται το όνομά της. Στο σημείο εκείνο δεσπόζει η εκκλησία της Παναγίας και που στο κέντρο της βρίσκεται μια πετρόκτιστη βρύση ενώ το περιβάλλον πλαισιώνεται από κουκουναριές, φιλύρες και σημύδες. Η πλατεία «Φουνάρα» είναι ουσιαστικά το «σταυροδρόμι» του χωριού καθώς αριστερά ο δρόμος οδηγεί στο κέντρο του χωριού και την δεύτερη πλατεία με την ονομασία «Λίμνη», ενώ δεξιά ο δρόμος οδηγεί στο περίφημο και πανέμορφο φαράγγι της Αγίας Αναστασίας. Στα παραδοσιακά καφενεδάκια του χωριού ο επισκέπτης μπορεί να ξεκουραστεί και να απολαύσει παραδοσιακά κρητικά εδέσματα.